Inleiding

Tijdens de lessen bewegingsonderwijs worden leerlingen en docenten met diverse problemen geconfronteerd. Mohammed wil geen tikker zijn, Samira vindt de kast te hoog en Nourredien denkt, omdat hij goed in gym is, dat hij de baas kan spelen. Deze lijst kan schier oneindig zijn.
Veel van de problemen die zich voor doen tijdens de les bewegingsonderwijs zijn op te lossen met behulp van het vertrouwde en waardevolle T.T.R.analyse-instrument. Door te manipuleren met tijd-, tempo- en richting gegevens is het vaak mogelijk om diverse moeilijkheden aan te pakken.

De dialoog uit balans

Als op de Calo een antwoord gegeven moest worden op de vraag; "Waarom wordt er binnen het bewegingsonderwijs nooit apart naar sociale aspecten gekeken.", kwam daar vaak een zeer afwijzend antwoord op.
De verklaringen daarvoor lagen in de overtuiging dat sociale problemen meestal bewegingsproblemen zijn. Blijkbaar was de activiteit niet uitdagend genoeg gemaakt. Of lag het antwoord meer in het onvermogen deze sociale aspecten te beoordelen. Of werd er met nadruk gewezen op de gevaren van deze aspecten en de consequenties voor het bewegingsondenvijs. Namelijk een lesje sociaal doen waarin niet bewogen wordt. Dit type antwoorden bracht de discussie in een soort eindstadium. 

Toch wil ik de vraag, waarom er nooit apart naar sociale aspecten gekeken wordt, nog eens op tafel leggen en mij niet tevreden stellen met de antwoorden die tot nu toe gegeven worden.

De dialoog in balans

Dit artikel is een vervolg op het van mijn hand verschenen artikel: 'De dialoog uit balans'. Daarin geef ik aan dat, als wij optimaal gebruik willen maken van alle beïnvloedingsmogelijkheden binnen het bewegingsondenvljs, we er niet aan ontkomen om, vanuit de betekenisgebieden ontstane ordening aan de wereld kant van de dialoog, een ordening aan de kIndkant van de dialoog te maken.
In dit artikel zal ik het antwoord op de "waarom-vraag" verder uitwerken en tevens uiteenzetten hoe Ik denk zo'n ordening concreet in te vullen.